KÜLTÜRÜMÜZÜN ESİRİ MİYİZ?

Oldum olası hayatta bazı şeyleri insanların gördüğünün tam aksine başka bir boyutla görme huyum var.Ters olarak dünyaya gelmem bunun bir kehaneti mi bilmiyorum yada en azından ben böyle inanıyorum.Daha ilk günden bilmem kaç insanoğlunda bir bulunan bir durumda ayaklarımın üzerinde dünyaya merhaba demek, bence yıllar sonra nasıl bir karakter olacağımı ve yer yer nükseden asiliğimi kanıtlamak için bana sunulan bir emareydi.Hayır yani,ben mi tersten düşünüyorum yoksa herkes bu kadar düz düşünmek zorunda mı bilemiyorum.Özellikle şu günlerde bir şeye kanaat getirdim ki o da insanın kendi eliyle bir şeyler için çırpınması kanat yormaktan başka bir işe yaramıyor.Göklerden emir gelmedikçe siz büyükten küçüğe doğru sıralanmış 7 tane fili kapıya bakacak şekilde konumlandırırsanız ev sahibi olmuyorsunuz yada evde okunmuş gazete tutmanız başınıza üç vakte kadar bir felaket geleceği anlamına gelmiyor.Dikiş kursunda çok sevdiğim bir ablam  gazetede veya bilmem hangi mecmuadan herhangi bir düğün fotoğrafını kesmiş çift olarak sonra resimdeki oğlanın kafasını da bir güzel oymuş ve kendi oğlunun kafasını fotomontaj suretiyle onun yerine yerleştirmiş ve bu mutlu aile tablosunu buzdolabının en görünür yerine asmış.Bu fotoğrafı astıktan sonra oğlunun hayatında ciddi bir ilişki başlamış bu ciddi ilişkinin tek mimarı var o da buzdolabına asılan o fotoğrafmış.Yok yok yanlış anlaşılmasın,herkesin fikrine inancına fevkalade saygım var o ayrı bir şey.Mamafih Yaradan istemiyorsa o buzdolabına baştan aşağı düğün fotoğrafları assak ne olur?Evde birden fazla tuvalet olması illa çok para harcayacağınız anlamına mı gelir?Düğünden önce damat gelini gelinliğiyle görürse evlenemezler mi?Ya da gelin ayakkabısının altına yazılan evlenme çağındaki gençlerin adının silinmesi derhal evleneceği mi demektir?Bütün bu inançlarımız kültürümüzle doğru orantılı olarak beynimizde yer etmiş olmalı.Bu arada kültür demişken (daldan dala daldan dala :) )

Geçen günlerde bir TV programında kültür deyince başlığı altında bir konu tartışılıyordu.Altı farklı insanın binlerce bambaşka düşünceleri...Canhıraş şekilde o ona,diğeri ötekine düşüncesini zorla kabul ettirmek istiyor.Ne yani kültürümüze sıkı sıkıya bağlı kaldığımızı kalkıp da inkar mı edeceğiz?Yok artık,en kimseyi takmıyorum diyen kimse bile bu ülkede şu ne der bu ne derin esiri değil mi?Öz benliğini birilerini memnun edebilmek adına bambaşka gösteren kişileri hiç mi görmediniz?Ayıpla günahı,günahla ayıbı birbirine bulamaç etmiyor muyuz? Üstün entelektüel özelliklere sahip olduğumuzu sansak dahi o yurdum insanı hiç birimize yabancı değil gençler...

Neyse bakalım,konu biraz dağıldı ben de tam olarak ne demeliydim şu an bilemiyorum :) Şimdi bunu da neden anlattım bilmiyorum :)) Kocaman kocaman sevgi kelebekleri gönderiyorum sizlere sevgili okurlarım :)